سنسور DHT11: ارزان، محبوب، ولی فقط برای بازی!
بیایید تعارف را کنار بگذاریم. DHT11 فقط به یک دلیل معروف است: قیمت ارزان! این سنسور مثل پرایدی است که فقط در شهر کار میکند.
- نقاط قوت: ارزانتر از آدامس! کتابخانه آماده فراوان.
- حقیقت تلخ: دقت آن فاجعه است! دما را با ۲ درجه خطا و رطوبت را با ۵٪ خطا نشان میدهد.
- نتیجه نهایی: فقط برای پروژههای مدرسه و یادگیری آردوینو بخرید. اگر میخواهید دمای گلخانه یا سرور روم را کنترل کنید، به هیچ عنوان توصیه نمیشود.
سنسور DHT22: برادر بزرگتر و عاقلتر
اگر DHT11 اسباببازی بود، این مدل یک ابزار نیمهحرفهای است. ظاهرش شبیه قبلی است اما سفید رنگ و کمی بزرگتر.
- چرا بهتر است؟ چون اعشار دارد! دقت دما به ۰.۵ درجه رسیده و بازه اندازهگیری آن خیلی بیشتر است (از منفی ۴۰ تا ۸۰ درجه).
- نقطه ضعف مخفی: سرعتش کم است. هر ۲ ثانیه یکبار میتوانید از آن دیتا بگیرید. اگر تندتند سوال بپرسید، هنگ میکند!
- نتیجه نهایی: عالی برای هوشمندسازی خانه (اتاق خواب، پذیرایی). بهترین نسبت "قیمت به کارایی" را دارد.
سنسور SHT3x: غول مرحله آخر!
اینجا وارد لیگ برتر میشویم. سری SHT (مثل SHT30 یا SHT31) ساخت شرکت Sensirion سوئیس است. وقتی مهندسان ناسا یا شرکتهای بزرگ دستگاه میسازند، سراغ این مدل میروند.
- تفاوت اصلی: برخلاف دو مدل قبلی که پروتکل عجیبوغریب تکسیمه دارند، این سنسور از پروتکل استاندارد و حرفهای I2C استفاده میکند. یعنی نویز محیط هیچ تاثیری روی آن ندارد.
- دقت ترسناک: خطا نزدیک به صفر! سرعت پاسخگویی فوقالعاده بالا.
- نتیجه نهایی: اگر دارید دستگاه جوجهکشی، گلخانه هیدروپونیک یا کنترلر اتاق سرور میسازید، این سنسور را بخرید و یک عمر راحت بخوابید.
پیشنهاد ما به شما
- اگر دانشجو هستید و پروژه ساده دانشجویی دارید: همان DHT11 آبی را بخرید.
- اگر میخواهید برای اتاق خودتان دماسنج بسازید: DHT22 سفید عالی است.
- اگر پروژه حساس دارید: فقط و فقط SHT3x.
دیدگاه خود را بنویسید